Jerzy Andrzej Helwing (*1666, +1748), jeden z najbardziej znanych mieszka- ńców dawnych Mazur, był przez wiele lat proboszczem luterańskiej parafii w Węgorzewie. Należał do grona najwybitniejszych botaników ówczesnej Europy. Prowadził badania przyrodoznawcze, geologiczne, a nawet archeo- logiczne. Sporządził kilka unikatowych zielników. Wiele wyników swoich prac opublikował, był m.in. autorem dwutomowej monografii geologicznej okolic Węgorzewa.
W Stulichach – wsi założonej w 1562 r. – zakupił ziemię, gdzie powstała jego podmiejska posiadłość. W przylegającym do niej ogrodzie Helwing próbował aklimatyzować egzotyczne rośliny. Tutejszy dom stał się schronieniem dla rodziny pastora w czasach epidemii dżumy w latach 1709–1711.
Posiadłość Helwniga to najprawdopodobniej dzisiejsza kolonia, położona na południowy zachód od wsi (miejsce po tzw. pałacyku).