11
W budynku dzisiejszego zakładu kamieniarskiego przez wiele lat znajdowała się rzeźnia (Schlachthof). Otwarto ją w 1885 r., przebudowując dawną stodołę. Nieopodal, nad Węgorapą, wzniesiono chłodnię. Od końca XIX w. pobliski odcinek dzisiejszej ul. Teatralnej nosił miano ul. Rzeźniczej (Schlachthofstrasse). „Stara” rzeźnia funkcjonowała do 1934 r., kiedy to przy chłodni zbudowan o nową, jedną z najnowocześniejszych rzeźni w Prusach Wschodnich. W czasie II wojny światowej w budynku „starej” rzeźni mieściła się stołówka dla jeńców francuskich, którzy mogli swobodnie poruszać się po mieście i przychodzili tutaj na posiłki. Część z nich także tu mieszkała. Pewna dziewczyna z ul. Rzeźniczej zakochała się w jednym z Francuzów. Zakazana w czasach III Rzeszy miłość do obcokrajowca przetrwała jednak wojnę i po 1945 r. młodzi pobrali się.